عباسیهها
از عشق همیشه مست ِ مستم ابروی خم ِ یار کمونه مرغ دل ِ من باز شبونه دلی که سرمست ِ اباالفضله حسین برادر ابالفضله " ای شاه علقمه ، اباالفضل ! " زنجیری گیسوی حبیبم فصل عاشقی فصل بهاره قبله ی دل ها تویی ارباب ! کرب و بلات بهشت ِ ما بی سر ولی از سرها سر هستی گیسوی سیاهت کمنده اسیر چشمات اباالفضله امیر قلبت علمداره " ای شاه علقمه ، اباالفضل ! "
میلاد مبارک
گرچه خود پرچم بهدوش کربلاست | نوشته شده توسط یاس در دوشنبه 87/5/14 و ساعت 2:49 عصر | نظرات دیگران()
|
||
یک فروغ ِ رخ ِ ساقیست که در جام افتاد صوفی خام ِ توام در طمع جام ِ توام
ساقی تشنه لبانید و جهان مست ِ شماست
گرچه خود پرچم به دوش کربلاست | نوشته شده توسط یاس در یکشنبه 87/4/30 و ساعت 7:55 عصر | نظرات دیگران()
|
||
ترانهی دل زارم مدد ابوفاضل ز بند بند وجودم چنین نوا آید به من هم از عطش خود حواله کن قدری دخیل بستهام امشب به چشم خون جوشت حکایت سر مست و تو عمود ِ کین حسین بی کسیاش را پس از تو دید و گفت: وصیت ِمن ِ مجنون همین بُود یاران
به روی مشک تو ساقی نوشته حق اینسان : کسی ندیده که سقا شود فدا عطشان
گرچه خود پرچم به دوش کربلاست | نوشته شده توسط یاس در پنج شنبه 87/2/19 و ساعت 9:5 عصر | نظرات دیگران()
|
||
دستی که طرح چشم تو را ، مست میکشید برد ِ بلند شرقی پیشانیات به روز دست ِ هزار عاطفه در کارگاه عشق عاشقترین ، قشنگترین ، با وفاترین ... اما کنار ِ علقمه ... دستان ِ روزگار مشک ِ پر آب ِ چشم ِ مرا ریخت بر زمین خون میگرفت صورت ِ عباس و او هنوز
شعر : حسین دارند
گرچه خود پرچم بهدوش کربلاست | نوشته شده توسط یاس در یکشنبه 87/1/11 و ساعت 3:47 عصر | نظرات دیگران()
|
||
سایهبان خیام را بردند در نماز شکستهی ساقی نیزهها و عمود و تیر عدو هلهله میکند سپاه یزید کمر آسمان شکست ، عباس ! میکده بعد ازین سیهپوش است
* علی اشتری
گرچه خود پرچم به دوش کربلاست | نوشته شده توسط یاس در یکشنبه 86/12/12 و ساعت 8:27 عصر | نظرات دیگران()
|
||
ظهری چه سرخ میتپد از عمق باورش یک پرچم از تبار شفق در کنار او نامردمان چقدر سیاهاند و بیشمار یادش نمیرود دم ِ رفتن عجیب بود یک گام بیشتر ... نه که دیگر مجال نیست سر روی خاک مینهد آرام و با غرور اینجا کنار ِ آب ، غریبست یک سوار گرچه خود پرچم به دوش کربلاست | نوشته شده توسط یاس در سه شنبه 86/10/25 و ساعت 7:18 عصر | نظرات دیگران()
|
||
با هر نفس پر میزنم هر جا برات گریه کنم تموم افتخارم اینه از مادرت امّبنین ذکر شما دوای درداس از عشق عباسِت ، بیبی ! تو آسمون پر ستاره در بین طوفان بلا
گرچه خود پرچم به دوش کربلاست | نوشته شده توسط یاس در دوشنبه 86/9/5 و ساعت 7:34 عصر | نظرات دیگران()
|
||
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
|
||
درباره خودم
یاس با یاد ِ اباالفضل دلم آسودهست لوگوی وبلاگ
منوی اصلی
نوشته های پیشین
لوگوی دوستان
آمار وبلاگ
بازدید امروز :4
بازدید دیروز :3 مجموع بازدیدها : 219709 خبر نامه
موسیقی وبلاگ
جستجو در وبلاگ
|
||