دلنوشته های عباسی - عباسیه‏‌ها

عباسیه‏‌ها


	فدای لب تشنه‏ت فرمودند : هرگاه آب می‏نوشی به یاد لب تشنه‏ی امام حسین بگو: السلامُ علیکَ یا أبا عَبدِالله‏الحُسین اما این روزها که آب می‏بینی و نمی نوشی بگو: السلامُ علیکَ یا اباالفضلِ العَبّاس گرچه خود پرچم به دوش کربلاست رایة العباس در دست خداست کلمات کلیدی : القاب حضرت عباس \| نوشته شده توسط یاس در شنبه 87/6/16 و ساعت 10:25 صبح \| نظرات دیگران()


	راز رشید به گونه ی ماه نامت زبانزد آسمانها بود و پیمان برادریت با جبل نور چون آیه های جهاد محکم * تو آن راز رشیدی که روزی فرات بر لبت آورد و ساعتی بعد در باران متواتر پولاد بریده بریده افشا شدی و باد تو را با مشام خیمه گاه در میان نهاد و انتظار در بهت کودکانه ی حرم طولانی شد تو آن راز رشیدی که روزی فرات** برلبت آورد و کنار درک تو کوه از کمر شکست * حسن حسینی گرچه خود پرچم به دوش کربلاست رایةالعباس در دست ِ خداست کلمات کلیدی : \| نوشته شده توسط یاس در پنج شنبه 87/3/23 و ساعت 8:10 عصر \| نظرات دیگران()


	کاش آن‏روز ... یک روز گرم با آفتابی سوزان ، صحرایی بود پر از آدم . یک طرف آدم‏های خوب ، هرچند کم . یک طرف آدم‏های بد ، هرچند زیاد . آدم‏های خوب امید داشتند ، هرچند کم بودند . آدم‏های بد ترس داشتند ، هرچند زیاد بودند . آخر آدم‏های خوب « عباس » داشتند . *** یک روز گرم با آفتاب سوزان ، شهری بود پر از آدم . درون ِ خانه ، آدم‏های خوب ، هرچند کم . بیرون ِ خانه ، آدم‏های بد ، هرچند زیاد . آدم‏های خوب ، امیدی نداشتند ، و آدم‏های بد نیز ترسی نداشتند . ای‏کاش آن روز ، زهرا و آدم‏های خوب «عباس » داشتند . گرچه خود پرچم به دوش کربلاست رایة العباس در دست خداست کلمات کلیدی : دلنوشته های عباسی \| نوشته شده توسط یاس در چهارشنبه 87/2/4 و ساعت 5:40 عصر \| نظرات دیگران()


	بیرق بیرقت دستانت بود. که زودتر می‏رفت از اسب و سریع‏تر از فرات و دستانت بدون تن ، حتی راه‏نمای بشرست برای همیشه‏ی تاریخ ای ادب‏آموز کربلا ، عباس ! شاعر : م.ب ***************** گرچه خود پرچم به دوش کربلاست رایة العباس در دست خداست کلمات کلیدی : دلنوشته های عباسی \| نوشته شده توسط یاس در دوشنبه 86/11/1 و ساعت 8:20 عصر \| نظرات دیگران()


	بقیع با ام بنین پشت پنجره های بقیع ، فقط چشات رو می تونی از زیارت مزار " مادر علمدار " سیراب کنی شاید اون ها " عباس " رو یادشون رفته و خدا کنه همیشه توی این جهالت باقی بمونن خدا قسمت تون کنه ( باز هم ... بارها و بارها ) وقتی کنار مزار خانم ام البنین می ایستی ، نمیشه که زیارت کربلا روزی ت نکنن می بینی خانمی رو که روزهای متمادی بر سر مزار کریم اهل بیت علیهم السلام می نشینه و به یاد جگر لخته لخته شده ، به یاد سر بریده ، و به یاد دستان بریده نوحه می خونه و اشک می ریزه جز او بقیع ، زائر خلوت نشین نداشت در کوچه باغ مرثیه ها ٬ خوشه چین نداشت بعد از به دل نشاندن داغ چهار سرو دلبستگی به واژه ی ام البنین نداشت نگاه می کنم ، از قبور ائمه خفته در بقیع تا اینجایی که ایستادم چقدر فاصله ست . بی اختیار یاد این شعر می افتم آخر یه روز شیعه برات ، " حرم " می سازه " حرم " برای تو " شه کرَم " می سازه می سازه " سقاخونه " رو با شور و احساس کنار قبر " ام بنین " مادر " عباس " خدا می دونه که خیلی به یادتون بودم . پشت پنجره های بقیع ، کنار مادر اباالفضل * امشب مصادف با شهادت خانم ام البنین مادر علمدار عشق و ادب حضرت عباس هست . التماس دعا گرچه خود پرچم به دوش کربلاست رایة العباس در دست خداست کلمات کلیدی : دلنوشته های عباسی \| نوشته شده توسط یاس در چهارشنبه 86/4/6 و ساعت 10:47 صبح \| نظرات دیگران()


	شرمندگی... آب نوشین از میان مشک چون بر خاک ریخت سهم عباس علی شد یک جهان شرمندگی زیر پای ساقی لب تشنگان شد آب ، آب تا ابد شد قسمت آب روان شرمندگی چون سکینه نا امید از بازگشت ماه شد سهم او هم شد میان کودکان شرمندگی تکه های ماه را در خاک و خون چون دید ماه شد نصیبش در دل هفت آسمان شرمندگی روز عاشورا عطش بود و فغان و العطش شد به جای آب سهم کودکان شرمندگی گرچه خود پرچم به دوش کربلاست رابة العباس در دست خداست کلمات کلیدی : چهار پاره های عشق \| نوشته شده توسط یاس در یکشنبه 85/11/8 و ساعت 5:20 عصر \| نظرات دیگران()


	بوسه بر روی حبیببم آرزوست دست خودم که نیست ٬ دلم تنگ می شود وقتی مجال بوسه فراهم نمی کنی ! غروب جمعه ، بهونه برا دلتنگی زیاده ... دلتنگی و بهونه گرفتن و اشک ریختن ؛ اونم اشکی که آروم از گوشه چشات می زنه بیرون و تو دزدکی پاکش می کنی تا کسی نبینه اشکاتو ... یه وقتایی همینکه انگشتتو یا گوشه روسریتو می بری تا اون قطره اشک گوشه چشات رو پاک کنی ، یهو عین دریا یه موج میاد و پشت هم سرازیر میشن ، دیگه کنترل دلت از دستت در میره ! یا باید به هر زوری هست بغضت رو فرو بخوری یا اینکه فرار کنی و توی تاریکی اتاق جا بخوری تا گریه ات تموم بشه . الانم غروب جمعه ست ..... امروز هوایی تر از قبل شدم . دنبال هر چیزی هستم برای سبک شدن ! سبک تر شدن ! کاش می شد قید همه چیز و همه رو بزنم و برم . برم همون جایی که آرزوشو دارم . چشامو می بندم تا همه حسم رو متمرکز کنم و ببینم اونچه رو که تو بیداری و هشیاری دستم هنوز بهش نرسیده . کاش می تونستم حسش کنم و تو بغلم بگیرمش ... چشام رو می بندم . صدای پام رو می شنوم که داره به سمتش می ره . همهمه اطرافیانم رو حس می کنم و صداهای دیگه رو ..... صدای مناجات و شاید هم صدای اذان مغرب رو .. و صدای بغضی که شکسته شده و به هق هق رسیده .... دستامو دراز می کنم تا لمسش کنم و باهاش حرف بزنم ، اما با صدایی که زیر یه خروار بغض ، چیزی ازش نمونده چطوری بگم که دیوونه شم ... باز مثل همیشه ناکام بر می گردم . تا حالا هزار بار اینا رو دوره کردم و هر بار مثل دفعه قبل .. ... .... ....... خدا قسمت کنه زیارت مهربون ترین و عاشق ترین عموی عالم رو ! کلمات کلیدی : دلنوشته های عباسی \| نوشته شده توسط یاس در سه شنبه 85/11/3 و ساعت 6:47 صبح \| نظرات دیگران()

1 2 >


	لیست کل یادداشت های این وبلاگ عمو علقمه زلزله در شط دست و دریا زیارتِ ماه دریغ از یک علمدار...! دل بکَن از تبسم زهرا المُواسی مستجار پیراهن ِ مُحرم مهتاب ِ مُحرم ای خوب‏تر ز ماه ! باب ِ ولایت به نام ساقی دلم .. اباالفضل [عناوین آرشیوشده]


	درباره خودم یاس با یاد ِ اباالفضل دلم آسوده‏ست لوگوی وبلاگ منوی اصلی RSS Atom صفحه نخست پست الکترونیک صفحه ی مشخصات خانگی سازی ذخیره کردن صفحه اضافه به علاقه مندیها نوشته های پیشین مناسبت ها ولادت تا شهادت القاب حضرت عباس چهارپاره های عشق دلنوشته های عباسی عباس در کلام معصومین لوگوی دوستان آمار وبلاگ بازدید امروز :14 بازدید دیروز :11 مجموع بازدیدها : 221037 خبر نامه موسیقی وبلاگ جستجو در وبلاگ

طراح قالب: رضا امین زاده** پارسی بلاگ پیشرفته ترین سیستم مدیریت وبلاگ