آب نوشین از میان مشک چون بر خاک ریخت

سهم عباس علی شد یک جهان شرمندگی

زیر پای ساقی لب تشنگان شد آب ، آب

تا ابد شد قسمت آب روان شرمندگی

چون سکینه نا امید از بازگشت ماه شد

سهم او هم شد میان کودکان شرمندگی

تکه های ماه را در خاک و خون چون دید ماه

شد نصیبش در دل هفت آسمان شرمندگی

روز عاشورا عطش بود و فغان و العطش

شد به جای آب سهم کودکان شرمندگی

گرچه خود پرچم به دوش کربلاست

رابة العباس در دست خداست