آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

بر جای بدکاری چو من یک دم نکوکاری کند

دلبر که جان فرسود از او کام دلم نگشود از او

نومید نتوان بود از او باشد که دلداری کند

گفتم گره نگشوده​ام زان طره تا من بوده​ام

گفتا منش فرموده​ام تا با تو طراری کند

چون من گدای بی​نشان مشکل بود یاری چنان

سلطان کجا عیش نهان با رند بازاری کند

اگه یه گدا بخواد بره به بارگاه شاه

چیکار باید کنه ؟؟؟؟؟؟

گرچه خود پرچم به دوش کربلاست

رایة العباس در دست خداست