تقدیم به روح بلند حضرت فاطمه ام البنین

مادری صبور

که چهار گل هاشمی خود را به پای سرور عاشقان

ابا عبدالله الحسین نثار کرد ؛

او که زیباترین " چهار پاره عشق "

و ناب ترین " رباعی ایثار " را سرود .

( سلام الله علیها )

( به مناسبت سیزده جمادی الثانی ، وفات این بانوی ارجمند )

* * * *

جز او بقیع ، زائر خلوت نشین نداشت

در کوچه باغ مرثیه ها ، خوشه چین نداشت

نجوای غمگنانه این مادر صبور

تاثیر کمتر از نفس آتشین نداشت

جز چشم او که چشمه احساس شد ، کسی

یک آسمان ستاره به روی زمین نداشت

با آنکه خفته بود به خون باغ لاله اش

از شـِـکوه کمترین اثری بر جبین نداشت

بعد از به دل نشاندن داغ چهار سرو

دلبستگی به واژه " امّ البنین " نداشت

با خاک حرف می زد و بر خاک می نشست

حاجت به ناز شهپر روح الامین نداشت

می گفت : ای دلاور نستوه ! ای رشید !

خورشید نیز صبر و رضا بیش ازین نداشت

عباس من ! که لاله عباسی منی !

ای کاش دل به داغ فراقت یقین نداشت

ای ساقی حرم ! که عطش تشنه تو بود

ساقی به جز تو ، سلسله  " یا " و " سین " نداشت

عباس من ! شنیده ام افتاده ای ز اسب

تاب تحمل تو مگر صدر زین نداشت ؟!

بر دست و بازوی تو علی بوسه داده بود

کس چون تو بازوان غرور آفرین نداشت

والله ، بعد زمزمه " إن قطَعتـُــموا "

چشم تو اختنا به یسار و یمین نداشت

تا موج نخل ها ، ز حضورت به هم نخورد

دریای غیرت این همه اوج و طنین نداشت

تو ! ماه من ، نه ؛ ماه بنی هاشمی ، ولی

پیشانی بلند تو ، اینقدر چین نداشت

وقتی حسین بر سرت آمد که یک نظر

چشم تو تاب دیدن آن نازنین نداشت

چشمان بسته تو ، پر از راز عشق بود

پایان زندگانی ات ، آغاز عشق بود

****

به وبلاگ "خیبرشکن " هم سری بزنید

****

گر چه خود پرچم به دوش کربلاست

رایة العباس در دست خداست